Zaterdag 18 november moest u18 naar sporthal De Zielhorst in Amersfoort voor de wedstrijd tegen BC Shooters. Dit bolwerkteam staat in de competitie bij de bovenste vier en wist (tot nu toe) als enig team van LLL te winnen. De paniek op de parkeerplaats(!) in Amersfoort(!) over de tas met tenues die misschien nog wel bij iemand thuis stonden en of we nu wel of niet reserveshirts nodig hadden bleek niet nodig. De tas kwam gewoon uit de auto en het tenue van de tegenstander was heel donkerblauw, zelfs bijna zwart. De jurytafel ging niet digitaal en dat vindt 99,9% van de coaches helemaal niet erg want dan heb je een veel beter overzicht van het verloop van de wedstrijd. Maar of je daar als coach nu (ondanks het roze sheet) blij van wordt….

Deze wedstrijd zeker niet. Dat wil zeggen van de eerste 14 minuten. Shooters speelde man-to-man maar hield het heel klein en er was veel help. We vonden daar niet de goede oplossing tegen. We bleven er maar (vaak al na 1 of 2 passes) in dribbelen en konden niet het geduld opbrengen om de aanval verder door te spelen en te wachten op de makkelijke kansen. Deden we dit wel dan gebruikten we slecht het bord of we schoten te hard. Verdedigend was het ook niet best: in de man-to-man lieten we ons heel makkelijk voorbij lopen en de trap in de press werd door hun guards gewoon voorbij gedribbeld. Het gevolg: 16-8 na 10 minuten. Na 4 minuten in het tweede kwart stopten we met pressen en schakelde over naar een andere verdediging. Dit had in eerste instantie weinig effect want Shooters schoot er direct twee ballen in. Maar daarna ging het een stuk beter. We pakten wat makkelijker de verdedigingsrebound en we konden lekker rennen. Via 22-10 werd het 22-26 na 8 minuten en het fluitsignaal voor de rust klonk bij 24-31. Aardig hersteld dus. Maar we waren er nog niet. 7 punten voorsprong is bij basketbal geen garantie dat bij het laatste fluitsignaal hebt gewonnen. Dat hebben we besproken in de kleedkamer en dat pakten we goed op.

In het derde kwart waren de eerste scores (2 rake vrije worpen) voor Shooters, maar de volgende 5 minuten dicteerde Dozy het spel: de schoten vielen en als ze niet vielen knalde Demi de aanvalsrebound erin en hadden we gewoon weer balbezit. Ook de verdedigingsrebound ging nu beter en we gingen goed voor de break. Shooters had geen antwoord op ons spel. Via 54-35 na 30 minuten kwam het eindsignaal bij 45-70. Toch nog een ruime overwinning! Volgend weekend lekker vrij en dan hopen we onze trouwe supporters op 2 december om 13 uur te zien in de sporthal Sportlaan voor de wedstrijd tegen DAS.