De basketbalsters van Dozy BV Den Helder - zonder de grieperige Amber Lewakabessy - begonnen zaterdagavond voortvarend tegen het zwakke Capitals uit Haren. Maaike Klein strooide met mooie passes, wat een 30-12 voorsprong opleverde na tien minuten. Daarna zakte het niveau aanzienlijk en viel er nog maar weinig te genieten en kwam het eindsignaal bij 85-52 als een verlossing.

De Helderse coaches stuurden het vijftal Janiek van Veen, Maaike Klein, Sarah Curran, Britt Zappeij en Zoë Slagter als starters het veld in, die uitstekend begonnen. Aanvoerster Klein (12 assists) gaf zes mooie passes op rij wat een een 16-6 voorsprong opleverde, waarna ze zelf scoorde uit een aanvalsrebound (18-6). Binnen vijf minuten was duidelijk dat de thuisploeg niets te vrezen had van de debutant in de Eredivisie. Maar wel van het arbitrale trio. Dat leverde in het eerste kwart Zoë Slagter zelfs een technische fout op, omdat ze tijdens het pressen over de lijn was gestapt. De ’pietluttigheid’ ten top in een wedstrijd, die dat predicaat nooit mocht dragen.

Twee rake driepunters van Linda van Schaik brachten het verschil op bijna twintig punten na tien minuten. De coaches Anna Vicenzetto en Wanda Hesselink begonnen - logischerwijs - flink te wisselen wat het niveau absoluut niet ten goede kwam. Het overtuigende van het eerste kwart was ver te zoeken en Den Helder grossierde in balverlies. Na zes minuten geklungel (36-18) riep Vicenzetto haar team tijdens een time-out bij elkaar. Dat leverde eigenlijk niets op. Center Zoë Slagter kreeg nog een onterechte vierde fout en Janiek van Veen schoot - onder druk van de schotklok - van heel ver een driepunter raak, wat de ruststand op 43-23 bracht.

De tweede helft begon meteen goed met een interceptie van Britt Zappeij, die ze omzette in een score, maar het overheersende spel van het eerste kwart kwam nooit meer terug. De press die gespeeld werd leverde zelden het gewenste resultaat op, omdat er altijd wel iemand was die zijn taak niet goed vervulde. Het gevolg was dat dit onderdeel door de coaches in de ijskast werd gestopt. Waar de thuisploeg duidelijk gas terugnam, deden de scheidsrechters er nog een schepje boven op. Ze bleven maar voor fouten fluiten (48 stuks met bijna zestig vrije worpen als gevolg), wat het tempo in de wedstrijd ook niet ten goede kwam. De spirit zat er bij de bezoekers nog wel in want als ze scoorden was er veel enthousiasme van hun bank, ondanks de grote achterstand. Met een 67-39 stand werd er aan het laatste kwart begonnen. Femke Slim oogstte nog applaus met twee rake driepunters op rij en daarna was het lang wachten op het volgende hoogtepunt. Dat kwam vlak voor tijd toen Agnes van Steijn de stand op 85-50 bracht. Op Leonie Plagmeijer na had daarmee iedereen gescoord.

Een punt van zorg was en is ook de vloer in de sporthal aan de Sportlaan, die veel te glad is. Ook nu zag je weer diverse speelsters weg glijden tijdens een actie, wat ook regelmatig bij wedstrijden van de Suns gebeurt. De opknapbeurt van de vloer de afgelopen zomer is niet helemaal gegaan zoals het hoort en de beheerders van de hal zijn sindsdien met man en macht bezig het probleem op te lossen. Dit heeft nog niet tot het gewenste resultaat geleid.

Vicenzetto: ,,Het was jammer dat Zoë snel in foutenlast was, want die stond heel sterk te spelen. Het is toch ongelooflijk dat zij 37 vrije worpen mogen nemen. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. We begonnen inderdaad sterk. Jammer dat we dan niet door kunnen zetten. Je wilt je supporters natuurlijk aan je binden en dat is niet helemaal gelukt.’’