Wedstrijd met twee gezichten….

Zaterdag 6 april stond de laatste uitwedstrijd op het programma van 16-1. We mochten naar Utrecht voor de wedstrijd tegen Cangeroes. De thuiswedstrijd hadden we met 2 punten gewonnen en kregen we voor het eerst met een zone verdediging te maken. Totaal onverwachts en ook nog nooit op een aanval hiertegen getraind. De aanval liep dan ook niet echt soepel. Wel wisten we in de laatste minuten de wedstrijd te winnen met 2 punten.

Twee weken terug waren we al kampioen geworden. En nu gingen we voor het ongeslagen kampioenschap. Helaas zat het ons de laatste twee weken niet mee. De toch al kleine trainingsgroep werd door ziekte en zeer nog kleiner en liep het op trainen ook niet altijd lekker.

We hadden zo goed en zo kwaad als het kon op de zone –aanval getraind en ook op het verdedigen van hun aanval: passen en snijden.

Omdat Cassidy nog last van haar enkel had en Senne een weekendje weg waren we maar met 6 man. Daarom gingen we verdedigen vanaf de 3punts lijn. Nog even de aandachtspunten in de verdediging aangegeven: ballside voet, naast de man zonder bal spelen, binnen door, enz). En dat deden we heel erg goed. Alles wat we getraind hadden (niet de favoriete oefeningen van de meiden) lieten we 20 minuten zien. Jammer dat er geen 24 seconden was. Cangeroes begon met man-to-man en we kregen makkelijke lay-uppies en schoten. Helaas kregen we de bal niet erg door de basket, maar hadden we na 10 minuten toch een goede voorsprong opgebouwd: 8-19.

Het 2e kwart kroop Cangeroes in een zone. O jee! Maar deze werd prima opgerold door de meiden. Vanuit alle opties werd er gescoord: schoten van buiten, de snijders goed aangepast waardoor we makkelijke schoten in de bucket kregen, een lay-up vanaf de hoge post naar de basket (wat was-ie mooi, Bo!). Verdedigend stonden we er ook weer. Ruststand: 12-32! Voor onze supporters was het genieten.  Zelf waren we natuurlijk ook blij met deze stand. Maar.. bij basketbal betekent 20 punten voor met de rust niet dat je dan ook gewonnen hebt.

De tweede helft speelde Cangeroes veel fanatieker in de aanval en de verdediging. En werd het een heel andere wedstrijd. Ze schoten met scherp: de 3-tjes vlogen ons om de oren. Na 6 minuten stond het 25-32 en wisten wij eindelijk te scoren door een vrije worp te benutten: 25-33. We raakten een beetje in paniek, namen overhaaste schoten, kozen de verkeerde oplossingen in de aanval, de press werd niet goed opgelost en verdedigend gaven we te makkelijk de schoten weg en werden we simpel voorbij gelopen. Het publiek begon zich ook met de wedstrijd en de scheidsrechters te bemoeien en de sfeer werd wat grimmig. Na 30 minuten stond het 35-42.

Het laatste kwart werd het billenknijpen voor de Helderse supporters. Ons spel bleef onrustig. We waren soms meer met het publiek en de scheidsrechters bezig dan met het spel. Time-outs hielpen ook niet echt. Jet ging ook nog door haar enkel, maar kon later toch nog weer ingezet worden. Gelukkig wisten we elke keer weer een gaatje te slaan en waren we heel blij toen het eindsignaal klonk en er op het scorebord 48-55 stond. Gewonnen!

Na afloop nog lekker naar de Mc. De chauffeurs zijn dan wel geen liefhebbers, maar vonden dat we het hadden verdiend. (En dat was ook zo!)

Volgende week de laatste wedstrijd thuis tegen Hoofddorp u14 en hebben we een feestje te vieren. (Helaas zonder ons kratje… In alle opwinding over autosleutels die kwijt waren, is dit op de parkeerplaats bij de Mc achtergebleven. Had de familie het kratje nu maar gewoon in de achterbak laten staan…)