Top teamprestatie na een diep dal.

 Als inleiding op dit verslag gaan we eerst een weekje terug in de tijd. Normaal gesproken ben ik iemand die graag vooruit kijkt maar om in de juiste stemming te komen is een kleine terugblik hier wel op z'n plaats.

 Op 12 Oktober togen we met 6 speelsters naar Amsterdam om een wedstrijd tegen Apollo te spelen. Althans, dat was de insteek voorafgaand en bij de start van deze “game”. Een 9-0 run van Apollo in de eerste 3 minuten gaf een juist beeld van deze game. Er was namelijk duidelijk te zien dat mijn speelsters totaal niet in de wedstrijd zaten. Ik dacht nog aan een opleving bij de 9-6 stand maar dit bleek een tijdelijk opleving te zijn. Collectief falen is het enige juiste woord.

Ook ik, als trainer/coach, ben onderdeel van dit collectief en wist me even geen raad meer. Eindelijk was daar het bevrijdende eindsignaal. Voor de speelster en voor mij.

Basketball is mijn sport, daar wil ik de speelsters van alles leren en bijbrengen, zelfs als ze door anderen al min of meer zijn afgeschreven. Wie weet schuilt er in deze laatbloeiers nog een prachtige speelster voor een later topniveau en dan moeten ze toch de fundamentals beheersen. Ik heb dus een doel. Na deze wedstrijd begon ik toch wel te twijfelen aan mijn doel, mijn manier van trainen en coachen. Lag dit aan mij ?

Gezien de komende wedstrijd tegen onze eigen Mu14-1 talenten bedacht ik dat ik de meiden op scherp moest zetten. De waarheid boven tafel en open met elkaar praten. Wat verwacht ik van jullie en wat verwachten jullie van mij? We hebben met z'n allen een goed gesprek gehad en de uitkomst was helder. De daarop volgende training verliep dan ook met veel inzet én plezier.

Heerlijk meiden !!

Vandaag, 19 Oktober, traden we aan tegen onze talenten van Mu14-1. Een team waar de lengte ontbeekt maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt door hun inzet en felheid.Verdedigend heel sterk en ook voor de snelle transitie moesten we uitkijken. Wij lagen vandaag de nadruk op het teamspel, elkaar positief coachen, de spelhervatting na een score en ons lengte overwicht.

Vooraf keken jullie tegen deze wedstrijd op omdat Amber en Leonie ook mee zouden spelen. De teamspirit was echter nu wel aanwezig, we waren scherp en we zouden onze huid duur verkopen. Het bleek een heerlijke wedstrijd te worden.

De 1ste periode startte U14-1 overdonderend. Voor dat we goed en wel bezig waren stonden we al met 11-0 achter. Na 5 minuten kwamen wij op de eerste score. Daarna nam de tegenstander het weer over en zette ons op een 23-7 achterstand in de 9de minuut. Amber en Prescilla hadden toen al een aandeel van 16 punten. We bleven echter nu als team spelen en in 2 minuten tijd brachten we de  tussenstand op 23-15 middels een 0-8 run.

De 2de periode was onze minste periode. De meiden van 14-1 trokken de defense aan en wij hadden moeite om deze strakke defense te doorbreken. Onze balcirculatie was te traag en we pakten geen rebounds. Het gat begon te groeien naar 41-18. Toch was ik met deze tussenstand tevreden. Jullie speelden als team en van een opgave was ook niets te merken.

U14-1 kon en mocht niet verslappen want ik besloot de 3de periode tre starten met een fullcourt mantoman. Daar hadden onze tegenstanders het moeilijker mee dan ik had verwacht. Wij kwamen terug tot 45-30 middels een 4-12 run. Daarna nam Amber het roer bij onze tegenstanders weer over en bracht zij nagenoeg eigenhandig de 64-33 periodestand op het bord.

Ook nu gaven we niet op en deden er zelfs nog een klein schepje bovenop. Geweldig om te zien dat het laatste beetje er in deze periode werd uitgeperst. De achterstand van 31 punten was voor ons niet meer overbrugbaar maar we kwamen via 69-44, 71-46, 72-48 tot 76-55 terug. Een periodewinst met 12-22. Daarbij wil ik ook nog eens aantekenen dat we in deze periode 10 vrijeworpen missen!

De eindstand 76-55 voor 14-1

De 4de periode was onze beste tot nu toe.

Jullie vertoonde inzet en plezier en kwamen ondanks dit verlies ook tevreden van het veld af. Dat kan alleen als je van jezelf weet dat je alles hebt gegeven. En ik kan jullie vertellen dat dát ook zo was. Ik heb me dan wel schor moeten schreeuwen maar dat heb ik er bij deze inzet graag voor over.

Trots op jullie spel als team en heerlijk om naar te kijken. Voor trainer, coach en ook het publiek was dit een attractief potje basketball.

Nu vasthouden en deze lijn voortzetten. We gaan dan samen een heel fijn seizoen beleven.

Rob Stam