Zaterdag 14 mei was het zover. In eigen huis mochten we het Noordhollands kampioenschap U14 organiseren. Aanvankelijk zouden we met 5 teams een halve competitie gaan spelen, maar door het afzeggen van Derba werden het 4 teams. De NBB besloot daarop te loten en iedere ploeg twee wedstrijden te laten spelen. We hebben nog verzocht om een halve competitie omdat dat ons het meest eerlijk leek, maar kregen geen gehoor.

De loting bond ons aan Flashing Heiloo, waar we het jaar ervoor met U12 van hadden verloren. Op het andere veld speelden Lions en Hoofddorp tegen elkaar.

Laura en Rhino hadden hun team goed voorbereid en dat bleek vooral verdedigend. In de eerste helft stond die als een huis, maar aanvallend mankeerde er nog al wat aan. Te veel werd de lange pass gezocht en dat betekende meestal balverlies, we pakten handenvol aanvalsrebounds, maar wisten die meestal niet te verzilveren, waardoor het nog onnodig lang spannend werd. Van 8-5 na zeven minuten ging het naar 16-6 aan het eind van het eerste kwart. Vervolgens liepen we meteen uit naar 26-7 en was de strijd eigenlijk al gestreden. Zo dachten de meiden er halverwege (34-13) kennelijk ook over, want in het derde kwart was er niets meer terug te zien van de strijdlust van de eerste helft. Flashing toonde karakter en wist het kwart terecht met 16-19 te winnen. In het laatste kwart ging het vooral scorend veel beter en wonnen we met 72-46.

Daarna was het snel naar het andere veld rennen, waar Hoofddorp het Lions nog aardig lastig wist te maken.

Wie gedacht had dat de finale tegen Lions een makkie zou worden kwam bedrogen uit. Van 7-2 ging het naar 9-6 en leek er wel een deksel op de basket te zitten. Kansen zat, maar lay ups en vrije worpen waren blijkbaar niet te maken. Tot 13-12 halverwege het tweede kwart wisten de Lions aan te haken, maar bij 23-15 was er toch een gaatje. In de 2e minuut na de rust was het toch weer 23-21 geworden, tijd voor Laura om het team bij elkaar te roepen. Die time-out bleek de oplossing en via 35-25 brak de vierde periode met een 39-30 voorsprong aan. Het gat werd snel groter dan tien punten, zodat alle supporters – er zaten meer supporters op de tribune dan bij menige thuiswedstrijd van de dames – wat rustiger konden ademhalen. Halverwege het kwart kwam Lions nog eventjes tot 49-39 terug, maar dat zorgde niet meer voor paniek. De buit was binnen en toen bij 57-40 het eindsignaal klonk, konden de festiviteiten beginnen