
Voorafgaand aan dit seizoen hebben we als team de keuze gemaakt om in de landelijke U18 competitie te gaan spelen. Een weloverwogen keuze waarbij duidelijk is aangegeven dat we allemaal een leerproces in gaan, zowel de speelsters als de trainer/coach. Verliezen van de “top 3” met ca. 40 a 50 punten lag ook in lijn der verwachtingen. De afgelopen 2 weken speelden we respectievelijk tegen JollyJumpers en Batouwe, vandaag was CSE-Zwolle de tegenstander. Dit is dus de “top 3” van onze poule.
Waar wij het soms, door omstandigheden, met 1 training in de week moeten doen, doet onze tegenstander van vandaag er 5 per week. Bij JollyJumpers waren slechts 6 van de 9 speelsters aanwezig en kwamen we gehavend retour. Sanne liep een gekneusde rib op en Giselle een gekneusde enkel. Toch werd daar de wil en het doorzettingsvermogen van het team zichtbaar.
Tegen Batouwe hadden we de eerste 1ste helft weinig in te brengen maar na de rust komt het team verrassend uit de kleedkamer en weet zelfs de 2de helft winnend af te sluiten. Mentaal een overwinning dus. Vandaag, tegen CSE-Zwolle, kwam het beeld van Batouwe weer naar boven. De eerste en tweede periode lukte echt helemaal niets. Echt helemaal niets. Ik had, als coach, het idee dat alle basic-fundamentals waren achter gebleven in de kroeg en dat sommigen net hun bed uit waren. Wat een drama. Geen pressbreaker, herhaald vastlopen in de trapps, slechte passing, geen drives naar de basket, geen boxing-out, outlet’s niet benutten en niet communiceren….. CSE-Zwolle maakte hier dankbaar gebruik van en liep simpel uit naar een 17-52 voorsprong.
In de kleedkamer is rustig gesproken, geen donderpreek maar wel een duidelijke uitleg wat en hoe het anders moest. Het team had geen vragen en leek het te begrijpen. Afwachten dan maar.
In de eerste 3 minuten van de 3de periode bleek dat toch niet iedereen het had begrepen maar de pressbreaker, passing en drive’s waren wel veel beter. Ook werd de defense strakker aangetrokken, er was meer contact en de boxing-outs en breaks werden steeds beter. Opeens zie je dan dat het geloof in eigen kunnen weer komt en er een team staat die hard wil werken. Met en voor elkaar.
Dat was duidelijk te zien in de 4de periode. CSE- Zwolle kwam een aantal keren niet tot scoren binnen de 24 seconden en onze aanval liep beter. De overall score na de rust wordt 39-43. Nog steeds een verlies maar nu nagenoeg gelijkwaardig aan deze tegenstander. Demi, Jenske en Noa bedankt voor het invallen.
Vanaf zondag 4 december starten de returnwedstrijden en moet duidelijk worden hoeveel progressie we hebben geboekt. Helaas spelen we dan nog steeds zonder de geblesseerde Sanne en Giselle.