Simon ‘Boet’ Lewakabessy is overleden.

Donderdagavond kort voor de training hoorden we dat Amber niet zou komen trainen omdat haar opa was overleden. Meteen gingen mijn gedachten uit naar de tijd dat hij onze videoman was en lang niet alleen dat. Via Jeanette – de dochter van Simon – die bij ons speelde, kwam ik in aanraking met de familie Lewakabessy, die op de Brakkeveldweg woonde. Als snel ging hij de wedstrijden voor ons opnemen en bewerken, wat dat betreft heeft Jeffrey – die nu bij ons voor de meeste foto’s op de site zorgt – het niet van een vreemde, net als zijn drang naar steeds beter materiaal.

Ik herinner me nog wel een aantal discussies in huize Lewakabessy over het aanschaffen van een nog betere camera. Eind jaren tachtig tot halverwege de negentiger jaren was hij bij elke wedstrijd van de dames aanwezig en hij werd zo bekend dat ook andere sporten hem gingen vragen om te filmen. Dat waren wedstrijden van Jeffrey bij HCSC, wedstrijden van het Helders elftal, tafeltennis en zaalvoetbal. Hij kon moeilijk nee zeggen, ik zie hem nog in een hoogwerker staan op het Helder veld om opnames van het Maritiem toernooi te maken.

De mooiste tijd was 1991-1992 toen veel Indonesische militairen in Den Helder waren om een schip van de marine te leren kennen. Simon haalde ze in huis, nam ze mee naar de wedstrijden en ze werden grote supporters van ons team en reisden zelfs mee naar uitwedstrijden. Direct na de wedstrijd ging hij altijd naar huis om de wedstrijd te bewerken en over te zetten op een videoband. Laat in de avond of vroeg in de ochtend kreeg ik dan een belletje dat ik de band kon ophalen.

In die tijd gingen we met ons team ook bollenbellen in de polder om de clubkas te spekken en natuurlijk ging hij dan mee om ons te helpen. Als wij na een paar weken het wel genoeg vonden, bleef hij doorgaan om nog wat extra centjes bij te verdienen voor zijn gezin of voor zijn hobby. Dit heeft hij lang volgehouden totdat hij een hersenbloeding kreeg en nu is hij op 79-jarige leeftijd overleden.

Wij – en in het bijzonder ik – zijn hem veel dank verschuldigd, want hij heeft ons eerste damesteam altijd enorm geholpen. Als je beelden uit de tijd terugkijkt hoor je hem af en toeaanmoedigen van achter de camera, zoals ‘Hup Amiga’. Ook zal ik de lekkere hapjes die ik af en toe kreeg niet vergeten.

Simon, bedankt voor alles en we wensen je gezin en vrienden heel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

Meindert van Veen

Namens BV Den Helder